Ostre zapalenie płuc serowate.

U niemowląt we wczesnym dzieciństwie ostre zapalenie płuc serowate może rozwijać się także z pierwotnego ogniska i z zserowaciałych węzłów zespołu pierwotnego. Są to, wtedy suchoty płuc wysiękowo- serowate pierwotne (phthisis pulmonum caseosa acuta primitiva). Postać ta zdarza się także u dorosłych, przybywających z krajów, wolnych od gruźlicy, gdy te osoby zetkną się z otoczeniem, w którym gruźlica panuje stale. Czynniki osłabiające ustrój sprzyjają powstawaniu ostrego serowatego zapalenia płuc. Toteż u dorosłych choroba ta zdarza się częściej u osób wyniszczonych, np. u chorych na ciężką cukrzycę, u nałogowych alkoholików, u dzieci starszych szczególnie często po chorobie wyczerpującej, zwłaszcza często jeżeli są one wątłe, dotknięte zołzami (scrofulosis).
Ostre zapalenie płuc serowate odoskrzelowe. Odróżnia się 2 postaci ostrego zapalenia płuc serowatego: 1. ostre zapalenie płuc serowate zrazikowe (pneumonia caseosa acuta lobularis), zwane także suchotami płuc galopującymi” (phthisis pulmonum florida) i 2. ostre zapalenie płuc serowate rozlane, czyli płatowe (pneumonia caseosa diffusa s. lobaris). Pierwsza postać polega na ostrym szybko szerzącym się zapaleniu wysiękowym płuc odoskrzelowym, wcześnie serowaciejącym z wybitną dążnością do następowego rozpadu i powstawania licznych jam w płucach bez skłonności do zmian wytwórczych. Jest to zatem bronchopneumonia caseosa acuta. W postaci rozlanej zapalenie zajmuje cały płat płucny lub cały płat. Jest to właściwie również zapalenie odoskrzelowe, tylko tutaj ogniska zapalenia gruźliczego są bardzo liczne i leżą blisko jedno drugiego zajmując znaczną część płata albo cały płat, najczęściej dolny, przeważnie jednego płuca. Toteż ostre zapalenie serowate- rozlane zwie się jeszcze ostrym zapaleniem serowatym rzekomopłatowym” (pneumonia caseosa acuta peeudolooarie). Postać zrazikowa zdarza się częściej niż rozlana. [patrz też: xeforapid, norfloksacyna, znamiona barwnikowe zdjęcia ]