Badanie radiologiczne.

Badanie radiologiczne wykrywa w początkowym okresie choroby niewyraźne zacienienia, lecz nie zawsze, gdyż rozedma ogólna maskuje nieraz nawet większe ogniska. W późniejszym okresie zacienienia stają się większe i mogą pojawić się jamy. Zmiany dotyczą obu płuc i są liczniejsze w górnych ich częściach. W przypadkach o bardzo ostrym przebiegu zgon następuje już w 3-4 tygodniu. Częściej choroba przeciąga się kilka miesięcy, 3-4, czasem do 1 roku. Najrzadziej spostrzega się powolne zejście w przewlekłą postępującą gruźlicę płuc. Zgon następuje wskutek ogólnego wyniszczenia ustroju, niekiedy wśród objawów gruźliczego zapalenia opon mózgowych, ostrej gruźlicy prosówkowej lub wskutek obfitego krwotoku płucnego. Często też kładzie kres życiu samorodna odma płucna, powstająca, gdy jama w płucu przebije się do jamy opłucnej, czemu sprzyja brak odczynu łącznotkankowego w płucach. Na szczególną uwagę zasługują krwotoczne galopujące suchoty płuc (phthisis pulmonum florida haemoptoica acuta). Choroba rozpoczyna się nagle obfitym krwotokiem płucnym i gorączką i kończy się w krótkim czasie śmiercią wśród często powtarzających się krwotoków płucnych i innych objawów ostrego serowatego zapalenia płuc. Przewlekła krwotoczna gruźlica płuc może nagle po jednym z krwotoków przybierać charakter postaci krwotocznej galopującej. Obie postaci spostrzega się najczęściej w okresie dojrzewania płciowego a także u dorosłych nadużywających napojów wyskokowych. Rozpoznanie ostrego zapalenia serowatego odoskrzelowego płuc w początkowym okresie sprawia duże trudności, zwłaszcza u osoby poprzednio zdrowej, bowiem trzeba pamiętać w przypadkach przeciągającego się ostrego nieżytu oskrzeli, zwłaszcza u dzieci po odrze oraz dotkniętych zołzami. Ostre zapalenie płuc odoskrzelowe gruźlicze trzeba mieć na względzie w każdym ostrym zapaleniu płuc odoskrzelowym, powstającym bez wyraźnego czynnika chorobotwórczego (odra, krztusiec). [patrz też: xeforapid, norfloksacyna, znamiona barwnikowe zdjęcia ]