Znaczenie prognostyczne niedokrwienia mięśnia sercowego wykrywanego podczas monitorowania ambulatoryjnego Wczesny zawał mięśnia sercowego czesc 4

Dane uzupełniające były kompletne dla 405 z 406 pacjentów w ciągu jednego roku. Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka 406 pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego. Podstawową charakterystykę 406 pacjentów przedstawiono w tabeli 1. 49 pacjentów bez ambulatoryjnych danych EKG było nieco starszych, a wyższy odsetek miał zawały przednie lub boczne, ale w innych przypadkach były one podobne do kohorty badania.
W analizie jednoczynnikowej
Tabela 2. Tabela 2. Wartość prognostyczna ocen postindukcyjnych. Wyniki nieinwazyjnych testów i ich związek z wynikami leczenia przedstawiono w Tabeli 2. Ambulatoryjne dane EKG dotyczące niedokrwienia stwierdzono u 23,4% pacjentów. Spośród 333 pacjentów, u których wykonano test wysiłkowy, 103 (30,9 procent) miało pozytywne testy, a frakcja wyrzutowa była nieprawidłowa (<50 procent) w 148 (40 procent) z 372 pacjentów, u których została określona.
Ryc. 1. Skumulowane ryzyko zgonu, niezakończony zgonem zawał mięśnia sercowego lub hospitalizacja z powodu niestabilnej dławicy piersiowej, w zależności od obecności lub braku niedokrwienia na ambulatoryjnym monitorowaniu EKG u 406 pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego. Ogólny wskaźnik śmiertelności w ciągu jednego roku wynosił 5,7 procent, wskaźnik zgonu lub niezakończony zgonem zawał serca wynosił 12,8 procent, a wskaźnik zgonu, niekrytyczny zawał mięśnia sercowego lub niestabilna dławica piersiowa wymagająca hospitalizacji wynosiła 24,9 procent. Tabela 2 pokazuje silną wartość prognostyczną ambulatoryjnego zapisu EKG niedokrwienia dla każdej grupy zdarzeń wynikowych. Wskaźnik umieralności na jeden rok wynosił 3,9% wśród pacjentów bez ambulatoryjnego zapisu EKG niedokrwienia i 11,6% wśród osób z potwierdzonym niedokrwieniem (P = 0,009, iloraz szans u pacjentów z niedokrwieniem, 3,3; przedział ufności 95%, 1,3 do 8,4) . Wśród pacjentów z niedokrwieniem iloraz szans na zgon lub zawał mięśnia sercowego bez uszkodzenia ciała wynosił 2,8 (P = 0,001; przedział ufności 95%, 1,5 do 5,4), a iloraz szans na zgon, niezakończony zgonem zawał mięśnia sercowego lub niestabilna dławica piersiowa wymagająca hospitalizacji wynosi 3,4 (P <0,001; przedział ufności 95%, 2,0 do 5,7). Wartość prognostyczna ambulatoryjnego zapisu EKG niedokrwienia w odniesieniu do pierwotnych zdarzeń wynikowych przedstawiono na rycinie 1.
Wyniki były podobne u pacjentów z pozytywnymi testami wysiłkowymi oraz u pacjentów z negatywnymi testami, ale wskaźniki dla wszystkich wyników były wyraźnie wyższe u pacjentów, u których nie wykonywano testów wysiłkowych (Tabela 2). Wartość prognostyczna testów wysiłkowych była więc prawie całkowicie zależna od tego, czy przeprowadzono test, a nie od wyniku. Alternatywne definicje pozytywnego testu wysiłkowego, takiego jak tylko obniżenie odcinka ST w pozycji poziomej lub spadzistej lub wcześniejsze zakończenie badania z powodu dławicy lub niedociśnienia, nie zwiększyły wartości predykcyjnej testu. Leczenie beta-blokerami, blokerami kanału wapniowego lub angioplastyką wieńcową nie różniło się między grupą pacjentów z pozytywnymi testami wysiłkowymi a grupą z ujemnymi testami. Częstość operacji pomostowania wieńcowego wynosiła jednak 18,4 procent u pacjentów z pozytywnymi testami, ale tylko 7,8 procent u pacjentów z ujemnymi testami (p = 0,007).
Tabela 2 pokazuje tylko niewielkie różnice w ryzyku każdego wyniku pomiędzy pacjentami z prawidłową frakcją wyrzutową (> 50 procent) i tymi z pośrednią frakcją wyrzutową (35 do 50 procent), ale wyraźne zwiększenie ryzyka wśród osób z niskim poziomem frakcja wyrzutowa (<35 procent), szczególnie w przypadku śmiertelności [patrz też: feksofenadyna, jaskółcze ziele sok, zespół moebiusa ]